Średniowieczna higiena

Higiena w średniowiecznej Europie do teraz pozostaje źródłem niezbyt sprawiedliwych mitów. Przeświadczenie o tym, że mieszkańcy średniowiecznej europy nie dbali o higienę jest krzywdzące, ponieważ kontynuowali niejako tradycję, która powstała w starożytnym Rzymie.

To w średniowieczu powstały łaźnie, w których cyrulicy zajmowali się nie tylko przygotowywaniem kąpieli, ale także wykonywaniem różnych zabiegów pielęgnacyjnych i leczeniem ran. Prawdą jest, że rozprzestrzenianie się chrześcijaństwa doprowadziło do kryzysu higieny, ponieważ według dogmatyki chrześcijańskiej substancje wykorzystywane do pielęgnacji ciała były wynalazkiem pogańskim.

Spowodowało to zamknięcie wielu łaźni, a problem chorób i epidemii nasilał się przez brak higieny. Średniowieczna Europa weszła w krąg zamkniętego koła – ludzie przez strach przed chorobą przestali dbać o higienę (łaźnie były publiczne), a pogarszające się warunki sanitarne przyczyniały się do rozprzestrzeniania się chorób.

Popularnymi środkami, które stosowano zamiast kąpieli w średniowieczu były różnego rodzaju pachnidła i substancje na bazie ziół, które odkrywano podczas wypraw krzyżowych.